Ads Top

Arkadaşlar bugün sizlere depresyon nedir? Depresyon belirtileri, depresyonda olduğumuzu nasıl anlarız? gibi sorularınızın yanıtlarını bulabileceğiniz bir yazı hazırladım. Umarım faydalı bulursunuz. Yaşadıklarımdan ve gerçek hislerimden yola çıkarak yazdım.

Neden depresyon hakkında yazdım? Çünkü ben bu hastalığın içinde doğdum. Evet depresyon bir hastalıktır arkadaşlar ve tedavisi de mevcut.

İnsan ilk başta psikolojik bir rahatsızlığı olduğunu kabul etmek istemiyor. Benimki manik - depresif şekilde gerçekleşti. Yani biraz keyifli bir gün geçirdiysem 'Sorun yok, ben normalim' diyebiliyordum ancak ufacık bir tetikleyicide yine kendimi aynı çukurda buldum hep.

Okul hayatımla birlikte başladı depresyona girişim. On beş yıldan uzun bir süre depresyonla yaşadım.

Nasıl başladığını anlatmak zor. Bir çocuğun hislerine karşılık vermememle başladı. Çok saçma değil mi? Ama sonrasında nefret dolu bir çocuk tarafından diğer arkadaşlarım benim hakkımda dolduruldu. Atıyorum yemekhanede birinin yanına gitsem herkes anında masadan kalkardı. Bana isimler takıyorlar ve ağzımdan çıkan her kelimeyle dalga geçiyorlardı. Ben de ağzımı açmamaya karar verdim. Bu kez görünüşümle dalga geçtiler.

Aileme bunlardan bahsedemiyordum. Onlar çok çalışıyorlardı ve fakirdik. Bir de bunlarla üzmek istemedim onları. Yaklaşık beş sene bu şekilde yaşadım.

Hep intiharı düşündüm ama yine aileme acı çektirmekten korktum. Görünmeyen yerlerimi kesmeye başlamıştım. Ayan beyan bileklerimi kesmedim. Kollarımın görünmeyen yerlerinde vardı mesela. Acıyı anlamaya çalışıyordum. Fiziksel ve ruhsal acıyı. İnanın hiçbir kesik aşağılanmaktan ve dışlanmaktan daha çok acıtamıyordu.

(Eğer bu yazıyı okuyan ve benzer şeyleri yaşayan bir çocuk varsa, ne pahasına olursa olsun yardım etmeye hazırım. Lütfen bana ulaş, nasıl kurtulacağını biliyorum.)

Durumum senelerce böyle devam etti. Ne yaparsam yapayım, ne kadar başarılı olursam olayım yeterli değildi. Kendimi hep değersiz, sevilmeye layık olmayan biri gibi gördüm. Bu yüzden hiç sevgilim olmadı desem yeridir. Biri bana ne zaman seni seviyorum dese, kendine bunu yapma, beni sevmek zorunda değilsin dedim. Bu istem dışı bir olay. Kendimi kara delik gibi görüyordum ve eğer biri beni severse benim yaşadığım acıyı onun da hissetmesinden korkuyordum.

Depresyon size bariz akıl dışı şeyler yaptırmaz ancak, insanlar sizdeki tuhaflığı ne yazık ki hisseder. Örneğin ben iş yerindeyken minicik bir laf işitsem hemen akabinde tuvalete saklanıp ağlıyordum. Okulda da böyle oldu. Ağladığınızda insanlar bunu fark eder ve ne yazık ki fazla zayıf biri olduğunuzu düşünürler. Ve emin olun kimse zayıf gördüğü biriyle ne iş yapmak, ne de arkadaşlık kurmak ister. En fazla yapacakları şey; merhamet göstermektir. Şimdi size soruyorum, istediğiniz bu mu?

Bu aşırı dengesiz ruhsal halim yüzünden stres seviyem hep tavandaydı. Depresyon sizi çok rahatlıkla bağımlılıklara itebilir. Ben çok küçük yaşlarda alkol kullanmaya başladım. İlk önce yalnızca meraktandı. Beni rahatlatacağını düşündüm. Rahatlattı da. Sonra vücudum tolerans göstermeye başladı ve eskiden içtiğim miktarı her defasında daha da arttırdım.

Çok sarhoş olduğumda ne düşünüyordum biliyor musunuz? Arkadaşlarımın olduğunu, çok güzel göründüğümü, başarılı olabileceğimi... Normal olan da bu zaten dimi? Her insan böyle düşünebilmeli. Ancak depresyonda olan bir insan bunları düşünemez. Gözlerine perde inmiş gibi düşünün. Sarhoş değilken aşağılık kompleksi, hiçbir zaman başarılı olamama, sevilmeme, yalnızlık, insanların bana acıdığı duygusu, dışlanma ve çaresizlik düşünceleri kafamda uçuşuyordu.

İntihar. Kafamın hep bir tarafındaydı. Ölümden sonra ne var? Bunu kimse bilmiyor. Ancak yaşadığımız hayatı iyi ya da kötü, biliyoruz. Kimse bile isteye bu bilinmezliğe yürümek istemez. Depresyon geleceğe olan umudunuzu bitirir, özgüveninizi yerle bir eder. Önünüzü göremezsiniz ve hiçbir şey sizi heyecanlandırmamaya başlar.

Sonuçta girdiğim her işten kovuldum. Bu süreçte alkol bağımlılığım hat safhadaydı. Gün aşırı sarhoş olma eğilimindeydim. O dönem başka yanlış seçimler de yaptım ve psikolojik destek almaya karar verdim. Çünkü kendimi öldürüyordum.

Psikoloğum bana çok ağır ve kronik bir depresyonun içinde olduğumu, bunun için kendimi suçlamamam gerektiğini ve bunun gerçek bir hastalık olduğunu anlattı. Yaklaşık on beş yıllık bir depresyonun içinde olduğumu söyledi. Kendimi hep zayıf hissederdim. Yaşadıklarımı fazla ciddiye aldığımı ve hayatı kaldıramadığımı düşünürdüm. Ama doktorum bana bunların gerçekten zor olduğunu ve güçlü kaldığımı söyledi. Evet güçlüydüm. Bu yazıyı okuyan kişi; bu başlığı neden arattığını bilmiyorum ama kendini ne yapıp edip o delikten kurtarmalısın. Çok ağladık dimi? Hadi çok eğlenceli bir şekilde depresyonun etkilerini azaltacak önerilerimi sıralayayım. 😁


1. KAVGA ET! 



via GIPHY

Hahahahah saçma gelmesin dur bir dakika. Bana da psikoloğumun ilk tavsiyesi buydu. Arkadaşlar kimse sizden daha kıymetli değil, kimse çok bişey bilmiyor. Sizden önemli değil. Şimdi sizi öfkelendiren, sizi üzen, içinize kapanmanızı sağlayan insanlar olduğunu kabul edin. Herkes iyi değildir. Sen iyi birisin dostum. Bu yüzden tüm bu acıları yaşadın. Vahşi doğada yaşıyoruz hala ve inanın avlanmanın yöntemi değişti. ACINDAN ZEVK ALAN İNSANLAR VAR dostum. Onlara bu zevki yaşatma. Güçlü kal. Ve seni öfkelendiren şeye karşı savaş. Bu kez saklanmak yok, kendini savunacaksın. 😁👏

2. YÜRÜYÜŞ YAP 



via GIPHY

Bebeğim, hiç halin yok biliyorum. Depresyon sana hiçbir şeyin değişmeyeceğini söyler. Ama onu dinleme. Zorla da olsa kaldır kendini o yataktan. Güzel bir duş al, parfüm sık ve yürü. Ne tarafa istersen o tarafa. Tak kulaklığını biraz insanları izle. Sanki onlar çok mu iyi durumda? Emin ol çoğu ya borç içinde, ya ay sonunu getiremiyor, ya ailesinin beklentilerini karşılayamamış... Hadi kalk tatlım oksijen kimsenin tapulu malı değil. Biraz nefes al.

3. HAYATININ KONTROLÜNÜ ELİNE AL 



via GIPHY

Odan çok dağınık değil mi? Evet ben bilirim bunu. Depresyonun çöküntü evresinde hiçbir şey yapamaz hale gelirsiniz. Mutfakta asırlık bulaşık ve çöpler birikir. Kilo almaya başlarsınız (bazıları da iştahsız olur ve zayıflar bu değişen bir şey) O enkazı kaldırmadan rahatlayamayacaksın biliyorsun dimi? Duş ve yürüyüşten sonra etrafı toparlamaya başlarsan bak nasıl bi değişiklik hissedeceksin.

4. GEREKSİZ EŞYALARI AT GİTSİN 


via GIPHY

Fazlalıklardan kurtulmak o kadar iyi gelecek ki. Evinle beraber kafanın da rahatladığını hissedeceksin. Kim bilir o çekmecelerin içinde kaç senelik gereksiz belgeler, bozuk kulaklıklar, gereksiz anılar, kullanmadığın eşyalar, giymediğin kıyafetler var. Sana zevk vermeyen tüm eşyalarından kurtulursan yeni şeylere bir o kadar yer açmış olursun 😜

5. EĞER İLAÇ KULLANMAN GEREKİYORSA KULLAN 



via GIPHY

Beni psikoloğum, bir psikiyatra da yönlendirmişti ve ilaç kullandım. Arkadaşlar ruh halinizi stabil tutmak öyle kolay bir şey değil. Eğer ağır depresyonda, intihara meyilli bir kişiyseniz ve tek başınıza bundan kurtulamıyorsanız mutlaka ciddiye alın bunu. Bir doktora görünün. Depresyon ve kanser arasında çok fazla bir fark yok. Eğer ilaç almanız söylendiyse bunu almalısınız. İnanın her şey çok daha güzel olacak.

Okuduğunuz için çook teşekkür ederim. Sizi seviyorum💓

Hiç yorum yok:

Sen ne düşünüyorsun?

Blogger tarafından desteklenmektedir.